impiàstru s.m. empiastro, imbratto, pasticcio. Cussu tribagliu est un’impiastru questo lavoro è un pasticcio. No baler un’impiastru non vale [sic] una cicca. | Cuss’impiastru de segnore, de mèigu, de avvocadu quell’imbratto di signore, di medico, d’avvocato. Mi l’ha nadu cuss’impiastru de omine, de sa muzere me l’ha detto quell’imbratto d’uomo, quella strega della moglie. Anche impriàstu.