impastulàre tr. impastar male; affastellare, accozzare. M’had impastuladu tota sa farina ha intriso molto male tutta la farina. Est impastulendhe unu munton’’e faulas, de istravaganzias affastella un mucchio di menzogne, di stravaganze. | rifl. inzaccherarsi, imbrattarsi, insudiciarsi. Ti ses totu impastuladu de ludu ti sei tutto imbrattato di fango. | Confondersi nel parlare. In su mezus faeddhare s’est impastuladu sul più bello del discorso si è impappinato.