imbreàgu agg. ubriaco, sborniato. Candh’es sanu est un’anghelu, ma candh’est imbreagu est unu demoniu allo stato normale è un angelo, ma quando è ubriaco è un demonio. Imbreagu de fele, de superbia, de ambissione ubriaco d’ira, di superbia, di ambizione. | sost. Custas sun fatturas de imbreagu queste sono azioni di uomo ubriaco. Fui sa cumpagnia de sos imbreagos fuggi la compagnia degli ubriachi.