imbovàre tr. incantare, ingannare. A mie no m’imbovas comente cheres non m’inganni come vuoi. L’had imbovadu cun sas ciacciaras l’ha abbindolato con le chiacchiere. | rifl. incantarsi, restare a bocca aperta. A sa presenzia de su superiore puntu s’est imbovadu alla presenza del superiore solo s’è incantato.