giubbilàre 1 intr. giubilare, esultare. Sun totu giubbilendhe pro sa laurea de su fizu giubilano tutti per la laurea del figlio. | tr. mettere in pensione, congedare. Ha barant’annos de servissiu e l’han giubbiladu ha quarant’anni di servizio e l’han giubilato. | Anche per cacciare, mandar via. Sun mancados dinaris dai sa cascia e han giubbiladu su casceri son mancati danari dalla cassa e han mandato via il cassiere. Pretendhiad aumentu de soliu e l’han giubbiladu pretendeva aumento di mercede e l’han congedato.