ghìa s.f. guida, condottiero. Cussu pastore m’es servidu de ghia in su attraessare sa muntagna quel pastore m’è servito di guida per attraversare la montagna. S’amigu caru est istadu sa ghia de cussu iscaminadu l’amico fedele è stato la guida di quel fuorviato. Unu libberu ’onu est una bona ghia un buon libro è una buona guida. || sp. guia.