garrigàre tr. caricare. Garrigare su fusile, sa pistola, su cannone, unu caddhu, unu carru, unu vagone caricare un fucile, la pistola, il cannone, un cavallo, un carro, un vagone. | Garrigare sas ispesas caricare le spese. | Garrigare su dannu far pagare il danno. Sos voes s’hana mandhigadu su laore e a su padronu l’han garrigadu su dannu i buoi han mangiato il grano in erba, e al padrone si è fatto pagare il danno. | Garrigare su rellozu caricare l’orologio. Più com. dare corda.