funtàna s.f. fontana. Funtana naturale (o a poju, a pojischeddhu) o a fraigu o fraigada fonte, polla naturale, a pozzetta o a pozza; fontana murata, lavorata. In s’istiu no bastan sas funtanas de sa ’iddha, bisonzad andhare a battir’abba a sas funtanas de su campu e de sa serra nell’estate non sono sufficienti le fontane dell’abitato, è necessario andar a prender l’acqua alle sorgenti della campagna e del monte. | Funtana monumentale. | Funtana de sambene, de lagrimas fontana di sangue, di lacrime. Ispargher lagrimas a funtanas versare una fonte di lacrime. | Funtana de ’inari, de ricchesas fonte di danari, di ricchezze. | Funtana de allegria e de tristura fonte di allegrezza e di dolore. | Funtana de guàis fonte di guai.