fumàda s.f. fumata. Di uno che fugge precipitosamente. No si ndh’es bida mancu sa fumada è scappato così celermente che non si è vista neanche la polvere sollevata dal suo passaggio. | Daghi si faghet sa fumada leggendhe si poned a iscriere quando s’è fatta la sua brava fumata leggendo si mette a scrivere. | Sos benes de su mundhu sun una fumada i beni del mondo sono una fumata. | Sunu notas a totu sas fumadas de su Conclave son note a tutti le fumate del Conclave. | Leare una fumada prender cappello. Ha leadu una fumada e nos ha piantadu ha preso cappello e ci ha piantati.