frunìdu agg. e part. pass. ornato. Altare, logu, bestiariu frunidu altare, luogo, stanza, abito ornato. | Provvisto, fornito. Frunidu de ricchesas, de donos singulares, de ogni bene de Deu fornito di ricchezze, di doti singolari, di ogni ben di Dio. | Bene frunidu ben fornito.