frònte s.c. fronte. Fronte alta, bascia, incrispida, ispannada, nuada fronte alta, bassa, rugosa, spianata, rannuvolata. | A fronte de, de fronte a a fronte, di fronte. De fronte a mie ses calchi cosa, a fronte de calch’atere ses nuddha di fronte a me sei qualche cosa, di fronte a qualche altro sei niente. De fronte a su palattu comunale di fronte al palazzo comunale. | A fronte appare faccia a faccia, di rimpetto. Sun bennidos a fronte appare son venuti faccia a faccia. Sas duas domos sun a fronte appare le due case son di rimpetto l’una all’altra. | A front’alta a fronte alta. Poto faeddhare a fronte alta addainanti a chie si siat posso parlare a fronte alta dinanzi a chiunque. | A fronte a fronte di rimpetto. | Alzare sa fronte alzar la fronte, rinfrancarsi. Alza sa fronte e coraggiu, no deves haer birgonza de niunu alza la fronte e coraggio, non devi aver vergogna di nessuno. | Abbasciare, curvare, grunare su fronte abbassare la testa in segno di umiltà, di vergogna, di scoraggiamento. Abbascia, gruna su fronte o suttèrradi! si no has birgonza de custu, de ite podes haer birgonza? abbassa la testa e sprofondati sotto terra, se non hai vergogna di questo, di che cosa puoi aver vergogna? | Fagher fronte far fronte, resistere. Ha fattu fronte a tres bandhidos armados ha fatto fronte a tre banditi armati. Fagher fronte a sas ispesas sostenere le spese. Issa est isbaida, ei su maridu devet fagher fronte a ispesas istraordinarias ella è sciupona, e il marito deve sostenere spese straordinarie. | Bagnaresi, infundhersi sa fronte de suore bagnarsi la fronte di sudore. | Asciuttaresi sa fronte astergersi la fronte dal sudore. Balanzaresi su pane cun su suore de sa fronte guadagnarsi il pane col sudore della fronte. | Haer fronte de... avere il coraggio, l’ardire di... Pustis, de ti chesciare hana su fronte dopo hanno il coraggio d’incolparti (Mele). | (t. mil.) Fronte de gherra. Est istadu deghe meses in su fronte è stato dieci mesi alla fronte di guerra.