fóssu s.m. fosso. Faghe unu fossu mannu e fungudu (fungulluttu) pro piantare sa cariasa fa un fosso largo e profondo per piantare il ciliegio. | La sepoltura. Como, como! a su fossu, a su fossu! ormai non mi resta che pensare alla sepoltura. | Ruer in su fossu cadere nel fosso. Al fig. rovinarsi. Ch’es ruttu in su fossu e no ndhe podet bessire s’è rovinato e non c’è rimedio. | Ch’es ruttu in su fossu ch’haiat preparadu pro sos ateros è caduto nel fosso che aveva scavato per gli altri (incidit in foveam quam fecit). | Preparare su fossu preparare la fossa. Preparademi su fossu, chi so morzendhe preparatemi la fossa che sto per morire. | Saltiàreche su fossu saltar il fosso, uscir di pericolo. Est istadu tres dies chi pariat pius de cuddhu che de custu, ma como ch’ha saltiadu su fossu è stato tre giorni che pareva più di quello che di questo mondo, ma ora è fuori pericolo.