fìtta s.f. fetta. Una fitta de melone, de turrone, de casu, de lardu una fetta di popone, di torrone, di cacio, di lardo. | Una fitta de terra, de terrinu una fetta di terra. | A fittas a fette. Bendher a fittas vendere a fette. Bendhet sa sindria, su turrone, su casu a fittas vende le angurie, il torrone, il cacio a fette. | Fagher a fittas tagliare a fette. Han fattu a fittas sos inimigos han tagliato a fette i nemici. S’andhas a su monte sos bandhidos ti faghen a fittas se vai alla montagna i banditi ti tagliano a fette. Faghe a fittas cussu pane taglia a fette quel pane. Al fig. dir corna, tagliare i panni addosso. In su zilleri han fattu a fittas sa muzere de su duttore nella bettola han detto corna della moglie del dottore. Ti faghen su bellu in cara, ma daghi ’oltas palas ti faghen a fittas ti sorridono in faccia, ma appena volgi le spalle ne dicon corna.