fìnghere tr. fingere, supporre. Finghed amore e had odiu finge amore e ha odio. | intr. Fingher de...: finghed de mi cherrer bene e mi cheret male finge di volermi bene e mi vuol male. Finghet de cherrer istudiare e perdet su tempus finge di voler studiare e perde il tempo. | ass. No ischit si no finghere, s’arte sua es de fingher sempre non sa che fingere, la sua arte è quella di finger sempre. | rifl. Si finghet malaidu ed es sanu che pische si finge malato ed è sano come un pesce. Imaginare. No ti deves fingher chi eo sia de regottu non ti devi imaginare che io sia di ricotta. Ti l’has fintu comente t’est aggradadu te lo sei imaginato come ti è piaciuto.