fiamarìda s.f. fiamma, fiammata. S’’idian sas fiamaridas a mes’ora de caminu si vedevano le fiamme a mezz’ora di strada. Sas fiamaridas fin altas duos metros subra sa cobertura le fiamme erano alte due metri oltre il tetto. Candho ’ettaian s’abba si pesaian sas fiamaridas quando gettavano l’acqua si levavano più alte le fiamme. | Alzàreche, pigàreche sas fiamaridas a conca salir le fiamme alla testa. Al fig. Pariat chi mi ch’alzeran (pighèran) sas fiamaridas a conca pareva che mi s’infiammasse il capo. | Fiamaridas de ’irgonza, de confusione, de ira fiamme di vergogna, di confusione, di collera.