fàttu 4 prep. dietro, dopo. Fattu meu, tou, sou dietro a me, a te, a lui. Chi sighemus fattu ’ostru, Santu Beneittu nostru che vi seguiamo (Delogu Ibba). Pedru es su ch’es fattu a su babbu Pietro è quello che sta dopo il padre. Tue beni fattu a mie tu vieni dietro a me. Ponner fattu a unu andar dietro, seguire. Tue pone fattu a sorre tua tu va dietro a tua sorella. Al fig. dar retta, imitare. S’innozzentone ponet fattu a totu l’ingenuo va dietro a tutti. No ponzas fattu a su chi narat cuss’imbroglione, a sos consizos de cussu conchimalu non dar retta a quanto dice quell’imbroglione, ai consigli di quello scapato. Tener conto, pesare. Si fid a ponner fattu a sas paraulas tuas diamus istare sempre gridendhe se si dovesse tener conto delle tue parole si starebbe sempre in diverbio. | Fattu sas carreras, sas piattas, sos montes per le vie, per le piazze, per i monti. No istat mai in domo, es sempre fattu sas carreras non sta mai a casa, è sempre a zonzo. | Fattu a, fattu de: fattu a o de sos riccos dietro i ricchi. Es sempre fattu a o de sos riccos è sempre alle calcagna dei ricchi. Sempre fattu a o de sas feminas donnaiolo. Fattu a su mundhu per il mondo. Su fizu mannu ch’es fattu a su mundhu il figlio maggiore gira per il mondo.