faìu
(
a ~
)
avv
. in propria balia, senza custodia.
Lu lassan andhare a faìu comente cheret
lo lasciano andare libero di se stesso.
Su bestiamine girad a faìu in sas tancas
il bestiame vaga incustodito per le “tanche”.
□
a s’affaìu
. →
isfaìu
,
affaìu
.