esìliu s.m. esilio. Cundennare a s’esiliu, viver, esser in esiliu, torrare dai s’esiliu condannare all’esilio, vivere, essere in esilio, tornare dall’esilio. | S’esiliu de custa terra l’esilio terreno, la vita mortale. Cantu durat cust’esiliu devimus patire quanto dura quest’esilio dobbiamo soffrire. | Lassare cust’esiliu morire. Deris ha lassadu cust’esiliu e ha finidu de patire ieri ha lasciato questo esilio e ha finito di patire.