esautoràre tr. esautorare. Han chircadu de esautorare su Paba, ma in sa vittoria ndh’es resultadu pius potente han cercato di esautorare il Papa, ma nella vittoria è stato più potente. Zertos professoreddhos esautoran sos mastros issoro cun sa grandhe incumpetenzia certi professorucci esàutorano i loro maestri con la grande loro incompetenza. | rifl. S’est esautoradu cun sas buffonadas ch’ha fattu si è esautorato da sé con le grandi buffonate che ha fatto.