esàminu s.m. esame. Esaminu de ammissione, de passazu, de licenzia, de diploma, de laurea, privadu, pubblicu, trimestrale, semestrale, finale, provvisoriu, definitivu; de una causa, testimoniale (o de sos testimonzos, o de sas proas), de sas circustanzias; de sos fattos; de su samben, de s’urina, de sa materia, de sos baccillos; de sas sustanzias. Fagher s’isaminu, superare s’isaminu. Faghersi s’esaminu de sa cussenzia farsi l’esame di coscienza. Prima de viaggiare, oe es prezzisu de si fagher s’esaminu de sa cussenzia oggi, prima di mettersi in viaggio, è necessario farsi l’esame di coscienza. Milli iscudos?! gesummaria! faghedi s’esaminu de sa cussenzia mille scudi?! gesummaria! fa l’esame di coscienza. [Anche isàminu].