durèsa s.f. durezza. Sa duresa de su granitu, de su marmaru, de su brunzu, de su diamante la durezza del granito, del marmo, del bronzo, del diamante. | Al fig. Duresa de mente, de coro, de cussenzia, de anima durezza di mente, di cuore, di coscienza, d’anima. Su donnumannu es mortu deris e issa oe es ballendhe, ite duresa de coro il nonno è morto ieri ed essa oggi balla, che durezza di cuore.