dominàre intr. dominare, padroneggiare. Isse dominat subra totu egli domina su tutti. Su palattu de su sindhigu dominat subra totu sos ateros il palazzo del sindaco domina su tutti gli altri. Sa virtude de sa caridade dominat subra sas ateras virtudes la virtù della carità domina sulle altre virtù. | tr. Cussa conca mala dominat totu sos cumpagnos quella testerella domina tutti i compagni. Su mastru cun s’isporrocciu sou dominat totu sos iscolanos il maestro con la sua voce stentorea domina tutta la scuola. Su preigadore cun sa grascia ’e sa ’oghe e de sos gestos dominat totu s’uditoriu il predicatore con la grazia della voce e dei gesti domina tutto l’uditorio.