dólima s.f. dolore, doglia. Hapo una dolima lena lena a s’ischina sento un dolore lieve lieve alla schiena. Dolima ’e conca, ’e dentes, de coro, de ancas, de brazzos dolor di testa, di denti, al cuore, alle gambe, alle braccia. | Al fig. Dolima ’e conca tormento, supplizio. Baedìcche, disculazzu, ses una vera dolima ’e conca va via, discolaccio, sei un vero tormento. Ite bella dolima ’e conca! che supplizio! | Cun dolima ’e coro con gran pena. Ha lassadu sa domo mia cun dolima ’e coro ha lasciato la mia casa con grande afflizione. Custu lu fatto cun dolima mia ’e coro, l’ha mazadu cun dolima sua de coro questo lo faccio con mio grande rincrescimento, l’ha battuto, ma ci ha sofferto tanto essa stessa. | Dolima cuada dolore che non mostra sintomi esterni. Al fig. Su dispiaghere meu est una dolima cuada, pro cussu no so crètidu il mio dispiacere è un dolore occulto, e perciò non son creduto.