dognùnu pron. ognuno, ciascuno. Dognunu ha sas penas suas ognuno ha le sue pene. Cant’hapat fattu cussa mama pro sos fizos l’ischit dognunu quanto abbia fatto quella madre per i figli lo sa ognuno. No es dognunu chi diat fagher su ch’ha fattu fulanu non tutti farebbero ciò che ha fatto il tale. Esser sabiu no es de dognunu esser saggio non è di tutti.