distonàre tr. stonare. Cussu tenore distonat da’ in pagu in pagu calchi nota quel tenore stona di quando in quando qualche nota. | ass. stonare. Sa prima femina had istonadu duas voltas, ed es pagu, ca istonat meda frequente la prima donna ha stonato due volte, ed è poco, perché stona molto frequentemente. | Di colori. Custu ’irde, in mesu a su ruju e biaittu distonat meda questo verde, tra il rosso e l’azzurro stona molto. | Anche di cose morali. Custas aziones tuas distonan cun sos prinzipios chi professas queste azioni stonano coi principi che professi → istonàre.