distintìvu agg. distintivo. Custu es su limite, su signale distintivu questo è il limite, il segno distintivo. | sost. Su distintivu de su partidu, de s’Azione Cattolica distintivo del partito, dell’Azione Cattolica. Sos sozios a sa dimustrazione deven giugher su distintivu i soci, nella dimostrazione, devono avere il distintivo. Medas han birgonza de si ponner su distintivu molti han vergogna di mettere in vista il distintivo.