disterràdu agg. e part. pass. esiliato, confinato. S’omine disterradu es peus de mortu l’esule è peggio che morto. | sost. Sos disterrados suffrin penas atrozzes i confinati, gli esiliati soffrono atroci pene. Vivo inoghe che unu disterradu vivo qua come un esule. | Disterradu in su monte, in su buscu esule volontario sul monte, nei boschi.