distaccàre tr. staccare, distaccare. Guardiassala, distacca s’ultimu vagone guardiasala, distacca l’ultima vettura. No podio distaccare sos ojos non potevo distaccare le palpebre. | rifl. Sa gema s’es distaccada dai s’aneddhu la gemma s’è distaccata dall’anello. Custos duos ferros si sun distaccados questi due ferri si son distaccati. Sos duos disculos si sun distaccados dai sa cumpagnia i due discoli si son separati dalla compagnia. Unu porcheddhu s’es distaccadu dai sa cheddha un porchetto s’è distaccato dal branco. In senso morale. Distaccaresi dai su mundhu, dai sas ricchesas, dai sas pompas, dai sos onores, dai sas vanidades de sa terra distaccarsi dal mondo, dalle ricchezze, dalle pompe, dagli onori, dalle vanità della terra. | Differenziarsi. Cussu giovanu si distaccat meda dai totu sos cumpagnos quel giovane è molto diverso da tutti i suoi compagni.