dissimulàre tr. dissimulare. Dissimulare s’ira, s’odiu, sa passione, sas malas intenziones dissimulare l’ira, l’odio, la passione, le cattive intenzioni. Fin’a como fit resessidu a dissimulare su pianu infernale chi fid ordinzendhe, ma deris s’es traittu finora era riuscito a dissimulare il piano infernale che ordiva, ma ieri s’è tradito. | intr. Cussu demoniu est abbile a dissimulare quel diavolo è molto abile nel dissimulare. Cheret dissimulare, ma sa pena es troppu manna vorrebbe dissimulare, ma la pena è troppo grave.