dispiàghidu
agg
. e
part
.
pass
. dispiaciuto, spiacevole, risentito, sgradevole.
M’es dispiaghidu chi no bi sias istadu
m’è dispiaciuto che non ci sii stato.
Es restadu dispiaghidu
s’è risentito.
Burula dispiaghida
burla spiacevole.