disórdine s.m. disordine. In cuss’iscola no b’had ateru sinò disordine in quella scuola non c’è altro che disordine. In totu su disordine agattad a tempus totu su chi chircat tra tanto disordine trova a tempo quanto cerca. Tenet totu sos trastos in disordine, ma pius sas ideas ei sos affettos ei sos affares tiene tutti gli attrezzi in disordine, ma più le idee e gli affetti e gli affari.