discujàre tr. scusare. Mi discujet s’infadu chi li do mi scusi la noia che le procuro. No lu discujat sa maladia fingìda non lo scusa la finta infermità. | rifl. Chircat de si discujare cun tantas rejones, ma sun totu ciacciaras cerca di scusarsi con tante ragioni, ma son tutte chiacchiere. | ass. dispensare. Zertas debilesas de salude no discujan dai su deunzu certe pretese debolezze di salute non dispensano dal digiuno.