discórdia s.f. discordia. Tra sogra e nura b’ha guasi sempre discordia tra suocera e nuora c’è quasi sempre discordia. Sa discordia de sos fizos attristat sa mama la discordia dei figli rattrista la madre. Sas duas familias sun istadas sempre in discordia le due famiglie son sempre state in discordia. Aggiuemunos a cumponner sa discordia de cussos duos cumpagnos impegniamoci di comporre la discordia di quei due compagni. | Discordia de opiniones, de coros, de animos. Es nota sa discordia de sos filosofos in sos sistemas issoro è nota la discordia dei filosofi nei loro vari sistemi.