cónzu 1
s
.
m
. boccale di terracotta.
Bendher su ’inu a conzos
vendere il vino a boccali. |
Conzu de s’aradu
cuneo, cavicchio. || lat.
congius
. |
Testa ’e conzu
testa dura.
Già ses andhendhe a filu, testa ’e conzu!
(Mich. Nule).