cónzu 1 s.m. boccale di terracotta. Bendher su ’inu a conzos vendere il vino a boccali. | Conzu de s’aradu cuneo, cavicchio. || lat. congius. | Testa ’e conzu testa dura. Già ses andhendhe a filu, testa ’e conzu! (Mich. Nule).