compudàre tr. visitare terre, poderi, bestiame, parenti, amici. Chie no compudat sos possessos, a dies d’oe, paret sas palas a sos dannos chi non visita le sue terre, oggi, si prepari a ricevere sulle spalle non lievi danni. Unu frade chi compudat su frade duas vias de sa die un fratello che visita il fratello due volte al giorno. | Compudare sa domo a unu perquisire una casa. Sos prepostos l’han compudadu sa domo in chilca ’e cuntrabbandhu le guardie di finanza gli han perquisito la casa in cerca di contrabbando. | Compudare sas busciaccas, in dossu a unu perquisir le tasche, addosso. | rifl. Compudaresi visitarsi a vicenda. Cussos amigos si compudan cun frequenzia quegli amici si visitano spesso. | Compudaresi in busciacca frugarsi in tasca; compudaresi totue frugarsi addosso, in ogni parte del vestito. Had hapidu aju de si compudare in sas busciaccas de fora e de intro, in su sinu, no b’haiat nuddha e nuddha had agattadu ha avuto un bel frugarsi nelle tasche esterne ed interne, in seno, non c’era nulla e nulla poteva trovare. || lat. computare.