càzza (tz) s.f. caccia. Cazza minuda, russa o manna caccia alla selvaggina minuta (uccelli, lepri), grossa (cinghiale). Cazza truvada coi battitori; cazza a orettu all’aspetto, a balzello, alla posta. | Cazza riservada tenuta riservata. | Cazza proibbìda caccia proibita, il tempo in cui non è permessa la caccia. | Cazza de maridu caccia al marito; cazza de impiegu, de postu d’impiego, di posto. | Cazza de su bisonzu caccia del bisogno. Malevadadu! es sempre in cazza ’e su bisonzu sventurato! tenta di liberarsi dal bisogno. | Haer sos cherveddhos mandhigados dai sa cazza, o mandhigareseli sos cherveddhos sa cazza, o esser isperiguladu pro sa cazza essere un cacciatore impenitente, appassionato. | Fagher in cazza a una persona scovarla come la selvaggina dopo molte ricerche. | A cazza campu in continua vigilanza. Bisonzad esser sempre a cazza campu bisogna sempre vigilare. || sp. caza.