càndho avv. quando. Candho t’’ido so sanu quando ti vedo sto bene. | interrog. Candho mi l’’attis su regalu? quando me lo porti il dono? Candho sanu candho malàidu quando sano quando malato. | A candho se. A candho sos mortos sun gosi, ite dên esser sos vios! se i morti son così, che sarà dei vivi! Si dice dei poveri di spirito che cercan di alzar la testa. | In forma di sost. Su candho il quando. Chered ischire su candho ei su comente vuol sapere il quando e il come. Totu devimus morrer, ma no ischimus su candho tutti dobbiamo morire ma non sappiamo il quando. | Candhosisiat quando che sia. Beni candho si siat vieni pure quando vuoi. | Candho mai?! come mai?! Candho mai no es veru? come mai non è vero? | Candho puru quand’anche. Candho puru mi nelzeras chi no so su fizu ’e mama, no ti lu leo a su malu benché mi dicessi che non son figlio di mia madre, non lo prenderei a male. | Candho mancu! quando poi! Candho mancu s’ateru s’aìrat! quando poi uno si adira!