camìnu s.m. cammino, strada, via. Caminu ’e carru strada carreggiabile. Caminu ’e pê strada da pedoni. Caminu ’e caddhu mulattiera. Caminu ’e automobbile strada automobilistica, autostrada. | Caminu ’e Roma via lattea. | Caminu ’e crabas sentiero da capre. | Al fig. Caminu ’onu, ’erettu strada buona, diritta; caminu malu, tortu strada cattiva, storta, tortuosa. Esser in su bonu caminu, in caminu malu essere sulla buona, sulla cattiva strada. | Caminu travigadu via molto battuta. | Su caminu ’e su chelu, de s’inferru la via del paradiso, dell’inferro. | Su caminu de sos giustos, de sos santos, de su bonu la via dei giusti, dei santi, del bene; su caminu de sos peccadores, de su peccadu, de su malu, de sos cundennados la via dei peccatori, del peccato, del male, dei dannati. | Su caminu de sa penetenzia, de sa mortificazione la via della penitenza, della mortificazione. | Anche per andare, viaggio. | A caminu per via. Battimi, abbojami su pane a caminu portami il pane per via. | Tres oras de caminu tre ore di viaggio. | In caminu in cammino. So in caminu dai sas chimbe sono in cammino dalle cinque. | Ponnersi in caminu mettersi in cammino. | A mesu caminu a mezza via. | Dai mesu caminu da mezza strada. So torradu insegus dai mesu caminu son tornato indietro da mezza strada. | Ponner in su bonu caminu, torrare a su bonu caminu mettere sulla buona strada, tornare alla buona strada. | Torrare a caminu riprendere la via giusta, dopo aver camminato qua e là per luoghi senza strade. Anche al fig. Torra a caminu, peccadore, chi ses sempre in faccia a sa morte convertiti, peccatore, che stai sempre in faccia alla morte. | Torcher, istraviare caminu prendere altra via. Leare bonu o malu caminu prendere buona o cattiva strada. | Lassare su bonu caminu lasciar la buona strada. | Dare caminu far largo. | Fagher su caminu a ludu andar con frequenza a una casa, specialm. per implorare qualche favore. | avv. Caminu caminu lungo la via. Andhare caminu caminu camminare sempre per la strada. | Fagher caminu resistere al viaggio. Cussa criadura no faghet caminu. Al fig. Fagher caminu salir molto in alto. | Caminu mediante, o caminu in mesu: formola notarile, per significare che la via serviva di confine. Cunfinante, caminu in mesu (o mediante) a sa ’inza de fulanu confinante, strada intermedia, con la vigna del tale.