càmbiu s.m. cambio, scambio, baratto. Fagher cambiu o su cambiu permutare. Dai candho han fattu su cambiu de sas binzas sun amigos istupponados da quando han fatto la permuta dei vigneti son diventati intimi amici. | Su cambiu de su bestiamine, de sa robba traslocamento del bestiame. | Su cambiu de sa biancheria, o solam. su cambiu. Prepàrami su cambiu, già l’ischis chi cras es dominiga preparami la biancheria pulita, sai che domani è domenica. | Trasferimento. L’es bennidu su cambiu gli è venuto il trasferimento. | La persona che deve sostituirne un’altra. Su brigaderi no es partidu ca no es bennidu ancora su cambiu il brigadiere non è partito perché ancora non è venuto il cambio. | Cambiu de moneda spicciolamento, baratto. | Cambiu de guardia cambiamento di guardia. | In cambiu, pro cambiu in cambio, in sostituzione. | L’ha dadu in cambiu una sue gli ha dato in cambio una scrofa. | Custa mi l’ha dada pro cambiu questa me l’ha data in cambio. | In cambiu meu, tou, sou... in mia, tua, sua vece. | In cambiu de... in vece di... In cambiu de istudiare si ch’’essid a girare invece di studiare ama star in giro. | In cambiu de unu, duos non solo uno, ma due. | A cambiu appare vicendevolmente, mutuamente, reciprocamente, per contraccambio. | Fagher a cambiu appare scambiarsi, contraccambiare.