brottàre intr. zampillare, dell’acqua; germogliare, delle piante. S’abba ha brottadu a s’improvvisu l’acqua ha zampillato all’improvviso. Sas piantas occannu han brottadu tardìas le piante quest’anno han germogliato tardi. | Brottàrendhe uscire con impeto. Brottàrendhe a fora scoppiar fuori. | tr. Una sicca raighina mas fruttu e foza divina de virtudes ha brottadu (Delogu Ibba). || sp. brotar.