broccàle
s
.
m
. boccale, mesciacqua.
M’hapo buffadu unu broccale de abba. Ed eo unu de ’inu
ho bevuto un boccale d’acqua. E io uno di vino.
Betta s’abba dai su broccale, chi mi samuno
versa l’acqua dal boccale, che mi lavo.