brànca s.f. branca, artiglio. Brancas de attarzu unghioni, artigli. S’unturzu paret ch’hapat brancas de attarzu l’avvoltoio pare abbia artigli d’acciaio. In questo senso è più com. → frànca. | Branca de iscala branca di scala. | Branca de coraddhu banco di corallo. | Fagherla a unu in branca ’e ferru farla a uno sotto il naso.