bettadùra s.f. il gettare, il buttare. A bettadura in grande abbondanza. Anche alla ventura. | Fagher a bettadura invitarsi da sé. Daghi no m’han cumbidadu hapo fattu a bettadura giacché non m’hanno invitato, mi sono invitato io. | Bettadura de soldados accantonamento di soldati presso le famiglie private. | Bettadura de trigu, de orzu, de fae ecc. seminagione [→ ’ettadùra].