bestìdu agg. vestito. Bestidu de pannu, de seda, de muda, de fittianu in abiti di panno, di seta, di festa, di fatica. | Bestidu de gala, in fioccos, cun totu sos fioccos vestito di gala, carico di fronzoli. | Bestidu de saccu, de istrazzos vestito di sacco, di cenci. | Bestidu ’e lussu vestito con lusso. | Bestidu de oro carico d’oro. No la leo maccari mi la dian bestida de oro non la piglio benché me la diano carica d’oro. Dentes bestidas de oro denti vestiti d’oro. | Bestidu de nieddhu, de luttu, de ruju vestito di nero, di lutto, di rosso. | Ampulla, damijana, buttiglione, fiascu ’estidos. | Ranu ’estidu chicco con la gluma: cuguzadu. | Ainu calzadu e bestidu asino calzato e vestito. | Bestidu a maschera vestito in maschera; bestidu de padre, de preideru, o a padre, a preideru da frate, da prete. | Bestidu de ingannos. | Nascher bestidu nascer vestito.