bàrra s.f. mascella. Barra ’e subra, ’e sutta mascella superiore, inferiore. Segare, truncare sas barras rompere le ganasce, schiaffeggiare. Falarendhe sas barras: chi ti ndhe falen sas barras! | Al fig. parlantina. Haer barra esser chiacchierone. Già ndh’has de barra! come sei chiacchierone! Esser, istare a barra, a barra posta chiacchierare, gridare, strepitare. Millu cue, sempr’a barra posta! Barra ’e caddhu chiacchierone, ciarlone. Mudu tue, barra ’e caddhu! taci tu, chiacchierone! | Barra ’e ferru, de oro spranga di ferro, d’oro. Li offerzamus una barra ... de puru e finissimu oro (Delogu Ibba, Gos. 120). | Limite della corsa. | (Orosei) pergola.