bàndha s.f. banda, parte. A cuddha bandha all’altra sponda → accuddhabbàndha. Bandha de ’oes, baccas armento. Ponner a bandha (abbandha) risparmiare, trascurare, mettere a parte. Sa comaria ponimus a bandha. Ha postu a bandha dogni riguardu. Passare dai bandha in bandha trafiggere. Sa balla l’ha passadu dai bandha in bandha la palla l’ha trafitto di parte in parte → abbàndha.