attàlzu s.m. acciaio. Al fig. Esser de attarzu essere d’acciaio, forte, resistente, paziente. Haer brazzos, ancas, coro de attalzu aver braccia, gambe, cuore d’acciaio. Pensa chi no so de attalzu! pensa che non son d’acciaio! Fina s’attalzu ’enid a si consumire, ite dêd esser sa povera carena anche l’acciaio si consuma, che sarà del nostro povero corpo. | Acciarino. | Battaglio. S’attalzu es de arghentu (C. pop. C. N.).