àstru s.m. astro, stella. Bonu o mal’astru buona o cattiva stella o ventura. Nascher in bonu o in mal’astru nascere sotto una buona o cattiva stella. Pronostigare in bonu o in mal’astru fare buoni o tristi pronostici. Abbaidare sos astros starsene ozioso, a bocc’aperta. Toccare sos astros raggiungere le stelle; al fig. s’intende. Li paret de haer toccadu sos astros cun cussa proa ch’ha fattu con la prodezza che ha fatto gli pare d’aver toccato le stelle. Falare dai sos astros restare confuso, istupidito, non sapersi districare. Millu cue, paret chi siat faladu dai sos astros guardatelo lì, pare sia caduto dalle stelle. | Alzaresiche, bolaresiche a sos astros salire alle stelle, inorgoglirsi; oppure pretendere, nelle vendite, un prezzo esagerato. Candho si ’antat, si ch’alzad a sos astros quando si loda, se ne va alle stelle. Candho ’endhet si ch’alzad a sos astros quando vende chiede dei prezzi favolosi. Alzareche a unu a sos astros inalzare alle stelle. Che l’alzan a sos astros, ma est unu poveru diaulu. | Contare sos astros contar le stelle; tentare una cosa impossibile.