assusségu s.m. calma, quiete, riposo. Haer assussegu esser quieto, calmo, savio. Deu meu, no had assussegu Dio mio, (il malato) non ha riposo. In assussegu in riposo. Istare in assussegu star cheto. Ista in assussegu, piccioccu sta cheto, birichino. Viver in assussegu vivere in pace, tranquillamente. Cun assussegu con calma; con sussiego. || sp. sosiego.