assolùtu agg. assoluto. De assolutu, in assolutu in assoluta proprietà. L’ha lassadu una ’inza in usufruttu ei sa domo in assolutu gli ha lasciato una vigna in usufrutto e la casa in proprietà assoluta. | avv. De assolutu in un attimo, con impeto. Benzesid unu Malcu de assolutu (Murenu). | Sincero, franco. Assoluta declara s’has affettu (An.).